Choroba zaczyna się od zmian chrząstki stawowej, z czego zachodzą stawowe powierzchnie kości. Zakłócenie i utrata elastyczności prowadzą do jego dystrofii i resorpcji, podczas gdy tkanka kostna powierzchni stawowych jest odsłonięta, przesuwanie się jest zakłócane, szczelina stawowa jest zawężona, zmienia się stawu biomechaniki. Skorupę maziową wyściełającą staw i wytwarzanie płynu maziowego jest podrażnione (co odżywia chrząstkę i odgrywa rolę smarowania fizjologicznego), co prowadzi do wzrostu jego ilości stawu (zapalenie młynek). Na tle zwężenia szczeliny stawowej objętość stawu maleje, płyn maziowy wystaje tylną ścianę kapsułki stawowej, powstaje torbiel Becker (która, osiągając duże rozmiary, może powodować ból w kopie poplitowej).
Cienka i delikatna tkanina kapsułki stawowej zastępuje się szorstką tkanką łączną, kształt zmienia się stawu. Tkanka kostna okołowodowiska rośnie, powstają osteofity (patologiczne wzrosty kości). Krążenie krwi w tkankach okołoniastowych jest zaburzone i niedoceniane produkty metaboliczne, podrażniające chemoreceptory, rozwija trwałe zespoły bólu. Na tle zmiany w anatomii stawu istnieje naruszenie dzieła otaczających mięśni, hipotropii i skurczu, chód jest zaburzony. Istnieje trwałe ograniczenie objętości ruchów w połączeniu (przykurcz), czasem tak wyraźne, że możliwe są tylko ruchy kołysania (sztywność) lub całkowity brak ruchów (ankyloza).
Gonartroza jest dość powszechną chorobą: cierpią z powodu 10% całkowitej populacji planety, a w wieku powyżej 60 lat dotyczy każdej osoby trzeciej.
Przyczyny gonartrozy
- Urazy kości i stawów.
- Choroby stawowe zapalne (reumatoid, dna moczanowa).
- Naruszenie metabolizmu mineralnego za pomocą różnych endokrynopatii (cukrzyca, choroba przytarczyc, hemochromatoza).
- Choroby aparatu mięśniowego i neuropatii (choroba Charcot).
Oprócz głównych powodów wyróżniają się również negatywne czynniki rozwoju gonartrozy, które obejmują:
- nadwaga (dosłownie wywiera nacisk na kończyny dolne);
- wiek (choroba podlega głównie starszym);
- płeć żeńska (według statystyk u kobiety częściej chorują);
- Zwiększony sport i profesjonalny wysiłek fizyczny.
Objawy osteoartrozy stawów kolanowych
- Ból, który wzrasta podczas chodzenia i osłabienia samego.
- Trudność znajomych ruchów fizjologicznych w stawach.
- Charakterystyczny „chrupnięcie" w stawach.
- Wzrost stawów w ilości i ich widoczne odkształcenie.
Etapy gonartrozy
Kliniczne stadia artrozy stawu kolanowego. Choroba przechodzi przez kilka etapów.
- Na pierwszym etapie osoba odczuwa tylko niewielkie poczucie dyskomfortu lub „nasilenia" w kolanie, które przeszkadza podczas chodzenia na długoterminowe odległości lub zwiększonym wysiłku fizycznym. Badanie radiologiczne będzie nieinformacyjne: możliwe jest zidentyfikowanie tylko niewielkiego zwężenia wspólnej luki, nie będzie innych zmian. W debiucie choroby osoba nie zwraca się do specjalistów, nie przywiązując się do objawów, które się pojawiły.
- Drugi etap charakteryzuje się namacalnym bólem, którego nasilenie jest zmniejszone w spoczynku. Podczas chodzenia występuje trudność w stawach, słychać charakterystyczny „skrzypek" (od pacjenta można usłyszeć konwencjonalne zdanie w życiu codziennym - „skrzypka kolana"). Podczas przeprowadzania radiografii występuje wyraźnie wyróżniające się zwężenie stawowej szczeliny i pojedynczych osteofitów.
- W przejściu gonartrozy do następnego, trzeciego etapu ból będzie stale niepokoić pacjenta, w tym w spoczynku, naruszenie konfiguracji wspólnej, tj. Intensyfikacji deformacji z powodu obrzęku w momencie połączenia stanu zapalnego. Radiografie określają zwężenie wspólnej szczeliny umiarkowanego stopnia i wielu osteofitów. W trzecim etapie wielu już ubiega się o pomoc medyczną, ponieważ jakość życia cierpi znacząco z powodu bólu i trudności w normalnym chodzeniu.
- Czwartym etapie towarzyszy kpiący, wyczerpujący ból. Minimalne próby poruszania się stają się trudnym testem dla ludzi, deformacja stawów jest zauważalna wizualnie, chodzenie jest niezwykle trudne. X -Ray ujawnia znaczące zmiany: wykryto wspólną szczelinę na zdjęciach, wykryto wiele niegrzecznych osteofitów, „myszy stawowych" (fragmenty niszczycielskiej kości należącej do jamy stawowej). Ten etap gonartrozy prawie zawsze pociąga za sobą niepełnosprawność: często wynikiem choroby jest całkowite połączenie stawu, jego niestabilności, tworzenie „fałszywego stawu".
Kto leczy artrozę stawu kolanowego?
Terapeuta, reumatolog i lekarz ogólny (lekarz rodzinny) mogą zapewnić wykwalifikowaną opiekę medyczną na gonartrozę (lekarz rodzinny), ale eksperci ci leczą staw stawu kolanowego z nieskomplikowanym artrozą. Gdy występuje zapalenie maziołów lub leczenie przepisane przez terapeuta nie daje odpowiedniego efektu, nie można obejść się bez pomocy ortopedy. W sytuacjach, w których wymagana jest opieka chirurgiczna, pacjent jest wysyłany do wyspecjalizowanego oddziału ortopedycznego-traumatologicznego.
Jak i co leczyć artrozę stawu kolanowego?
Metody leczenia artrozy stawu kolanowego, znanego dzisiejszego dnia, są podzielone na konserwatywne, leki i chirurgiczne.
Metody niewidoczne
Wielu pacjentów zastanawia się: „Jak wyleczyć artrozę stawu kolanowego bez pigułek? " Odpowiadając na niego, żałując, że gonartroza jest chorobą przewlekłą, nie można jej wyeliminować na zawsze. Jednak wiele istniejących metod niefarmakologicznych może znacznie spowolnić jego postęp i poprawić jakość pacjenta, szczególnie w przypadku stosowanych we wczesnych stadiach choroby. W czasowym poszukiwaniu lekarza i wystarczającej motywacji pacjenta do gojenia, czasami wystarczy wyeliminować czynniki negatywne. Na przykład udowodniono, że zmniejszenie nadwagi zmniejsza objawy głównych objawów choroby.
Wykluczenie patologicznego wysiłku fizycznego i, wręcz przeciwnie, klasy terapeutycznej gimnastyki z wykorzystaniem racjonalnych programów fizycznych zmniejszają intensywność bólu. Udowodniono, że ćwiczenia mające na celu wzmocnienie siły czterech głównych mięśni bioder są porównywalne z lekami przeciwzapalnymi.
Jeśli leczymy artrozę stawu kolanowego, musimy dążyć do właściwego odżywiania: produkty zawierające dużą ilość kolagenu zwierzęcego i chondroityny (krewetki, dźwig, Kril), nasycony kolagenem warzywnym i przeciwutleniaczami, świeżych warzyw i owoców, oraz pasją do mięsa wędzonego, marynach, konserwatystów i konserwatystów i konserwatystów i konserwatystów i konserwatystów i Mild do Mild, Mild do Mild. I wręcz przeciwnie, naczynia -line wzmacnia naruszenie procesów metabolicznych w ciele i gromadzenie nadmiaru ciężaru do otyłości.
Myśląc o tym, jakie leczenie artrozy kolanowej jest najskuteczniejsze, warto przypomnieć tak skuteczną metodę leczenia i zapobiegawczą, jak ortoza: ustalenie kolan, ortozę, elastyczne bandaża i wkładki ortopedyczne zmniejszają obciążenie stawu, zmniejszając w ten sposób intensywność bólu.
Złożone leczenie artrozy stawu kolanowego implikuje również powołanie bardzo skutecznego nawet w przypadku zaawansowanych form fizjoterapii. Przy powszechnym stosowaniu w różnych kategoriach pacjentów cierpiących na tę chorobę, magnetoterapia udowodniła ich skuteczność: po kilku procedurach intensywność bólu zmniejsza się, w wyniku poprawy krążenia krwi, zmniejszenia obrzęku i wyeliminowania skurczu mięśni, wzrasta ruchliwość stawów. Wpływ magnetoterapii jest szczególnie żywy podczas rozwoju aktywnego stanu zapalnego w stawie: nasilenie obrzęku jest znacznie zmniejszone, zjawiska zapalenia maziowej. Nie tak popularne, ale nie mniej skuteczne w leczeniu stawu kolanowego z artrozą są takie metody fizjoterapii, jak terapia laserowa i krioterapia (ekspozycja na zimno), które mają wyraźny efekt przeciwbólowy.
Leczenie narkotyków
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) wytwarzane w postaciach zewnętrznych (różne żele, maści) i zastosowanie ogólnoustrojowe (tabletki, świece, roztwory) od dawna udowodniły ich skuteczność w leczeniu osteoartrozy i są szeroko przepisywane przez lekarzy. Blokując zapalenie na poziomie enzymatycznym, eliminują ból stawów i ich obrzęk, spowalniają postęp choroby. W przypadku wczesnych objawów choroby skuteczne jest lokalne stosowanie tych leków w połączeniu z metodami innymi niższymi. Ale z wystrzeliwaną osteoarrozą stawów kolanowych bez pigułek nie można zrobić. Należy pamiętać, że długoterminowe odbiór systemu NLPZ może powodować rozwój i zaostrzenie wrzodziejących procesów w przewodzie pokarmowym, a oprócz negatywnego wpływu na funkcję nerek i wątroby. Dlatego pacjenci, którzy przez długi czas przyjmują NLPZ, muszą przepisywać leki, które chronią błonę śluzową żołądka i regularnie monitorują wskaźniki laboratoryjne pracy narządów wewnętrznych.
Dzięki dalekie „zaawansowane" zapalenie zwyrodnieniowe stawów, gdy dana osoba doświadcza nieznośnych bólu, które nawet nie ustępują w spoczynku, naruszając normalny sen, a nie zwolniony przez NLPZ, CC i metody nieelektoniowe, możliwe są środki przeciwbólowe opioidów. Leki te są używane tylko zgodnie z receptą lekarza, który uważa wykonalność ich spotkania w każdym przypadku.
Chondroprotektory (z dosłownym tłumaczeniem - „ochrona chrząstki"). Nazwa ta jest rozumiana jako różne leki zjednoczone przez jedną właściwość-efekt modyfikujący strukturalny, tj. Zdolność do spowolnienia zwyrodnieniowych zmian chrząstki i zwężenia stawowej przerwy. Są one wytwarzane w postaci zarówno do doustnego podawania (glukozaminy, siarczanu chondroityny, piastaliny), jak i do wprowadzenia do jamy stawowej (hialuronany). Oczywiście leki te nie wyrażają cudu i nie „rosną" nowej chrząstki, ale mogą zawiesić jej zniszczenie. Aby osiągnąć trwały efekt, muszą być używane przez długi czas, regularne kursy kilka razy w roku.
Chirurgiczne leczenie artrozy stawu kolanowego
Często zdarzają się przypadki, w których pomimo odpowiedniego złożonego leczenia choroba postępuje, stale zmniejszając jakość życia ludzkiego. W takich sytuacjach pacjent zaczyna zadawać pytania: „Co jeśli przepisane leki nie pomogą w artrozy stawu kolanowego? ", „Czy leczenie chirurgiczne z artrozą kolan? ", „W jaki sposób artroza stawu kolanowego chirurgicznie leczona? " Odpowiadając na te pytania, należy wyjaśnić, że nieprawidłowy zespół bólu i znacząca upośledzona funkcja stawu, której nie należy wyeliminować podczas stosowania złożonej konserwatywnej terapii, stanowią wskazówkę do chirurgicznego leczenia osteoarrozy stawów kolanowych.
Najpopularniejszym rodzajem opieki chirurgicznej na gonartrrozę jest endoprotetyka, tj. Usunięcie własnego stawu z jednoczesną instalacją metaloprostezu zastępującej ją, której projekt jest podobny do anatomii stawu kolanowego osoby. Jednocześnie warunkiem tego rodzaju leczenia chirurgicznego jest: brak rażących deformacji karty, tworzyło „fałszywe stawy", przykurcze mięśni i wyraźny zanik mięśni.
W przypadku ciężkiej osteoporozy (znaczny spadek gęstości mineralnej kości), endoprotetyka również nie pokazuje: kość „cukru" nie wytrzyma wprowadzenia metalowych pinów, a w miejscu instalacji szybkie przedłużenie (resorpcja) tkanki kostnej tkanki kostnej rozpocznie się patologiczne złamania. Dlatego terminowe rozwiązanie problemu potrzeby zainstalowania endoprotezu jest tak znaczące - należy go zaakceptować, gdy wiek i ogólny stan ludzkiego ciała nadal pozwalają na operację. Zgodnie z wynikami odległych badań czas trwania efektu endoprotetyki, tj. Tymczasowy czas trwania braku znaczących ograniczeń motorycznych i zachowania przyzwoitej jakości życia wynosi około dziesięciu lat. Najlepsze wyniki leczenia chirurgicznego obserwuje się u osób o długości 45-75 lat o niewielkiej masie ciała (mniej niż 70 kg) i stosunkowo wysokim standardowi życia.
Pomimo powszechnej częstości występowania endoprotetyki stawu kolanowego, wyniki takich operacji są często niezadowalające, a odsetek powikłań jest wysoki. Wynika to z cech projektowych endoprotezy i złożoności samej interwencji chirurgicznej (wymiana stawu biodrowego jest znacznie łatwiejsza pod względem technicznym). Należą do nich osteotomia tonowania arthromedullar i korekta. Artromedullar Shunting - połączenie kanału szpiku kostnego kości udowej z wnęką stawu kolanowego za pomocą bocznika - pustej metalowej rurki. Z tego powodu stłuszczowy szpik kostny z dolnej trzeciej kości udowej wchodzi do stawu kolanowego, odżywczą chrząstkę i smarowanie, co osiąga znaczny spadek bólu.
Ze zmianą osi kończyny dolnej (ale ze stanem niewielkiego ograniczenia objętości ruchów), korekta osteotomii jest skuteczna - przecięcie piszczeli z korekcją jej osi z późniejszym utrwaleniem płytą i śrubami w prawej pozycji. Jednocześnie osiągnięto dwa cele - normalizacja biomechaniki poprzez przywrócenie osi kończyny, a także aktywację krążenia krwi i metabolizmu podczas fuzji kości. I chociaż dziś medycyna nie jest w stanie zaoferować leku, który eliminuje go na zawsze lub inne sposoby całkowitego wyleczenia tej dolegliwości, zdrowego stylu życia, w odpowiednim czasie poszukiwania pomocy medycznej, a realizację zaleceń lekarza może zawiesić jego postęp.